‘Opa’s laatste kunstje’

Frans van Gaal

‘Creativiteit is niet zozeer gelegen in het vinden van nieuw materiaal, als wel in de herschikking van het bestaande’ luidt de uitspraak van Umberto Eco. In het dagelijks leven ben ik ondernemer in geschiedenis. Ik schrijf, presenteer en voer actie.

Sinds 1990 ben ik actief als docent Boschlogie, de meest succesvolle en sociale vrijetijdscursus die de stad kent. Het wemelt inmiddels van de afgestudeerde Boschlogen in deze stad, meer dan 3000, er zijn wachtlijsten tot 2021 en nog kan het mooier. Stel, Boschlogie wordt ingezet om eenzaamheid onder ouderen te bestrijden?

‘Opa Fransje’
Ik ben op weg naar de 70. Dan stel je je als kandidaatraadslid voortdurend de vraag: ‘Wat als je eigenbelang niet hetzelfde is als dat van je kleinkind?’, zeker ook omdat ik als ‘opa Fransje’ twee mooie en superleuke kleinkinderen heb, Xavi (16) en Jade (12).
Ze maken deel uit van een generatie die het niet langer vanzelfsprekend ‘beter’ heeft dan hun (groot)ouders. Mijn kleinkinderen worden geconfronteerd met een steeds hardvochtiger kapitalisme, afbraak van sociale rechten, willekeur op de arbeidsmarkt, steeds duurder doorleren en de rampzalige gevolgen van klimaatverandering. Opa’s ‘laatste kunstje’ is daarom gericht op strijd leveren tegen deze ontwikkeling.

Steen in de vijver
Ik gooi graag de steen in de vijver, overal waar beweging nodig is. In 2016 had het gemeentebestuur zich vastgelegd op een onmogelijk theaterproject van 70 miljoen euro. Samen met anderen richtte ik het comité geensloopwelcultuur op. Het onmogelijk besluit ging van tafel, het debat keerde terug. Maar het nieuwste, dwaze plan geeft aan, er is nog een weg te gaan.
Tussen 1988-1992 en 2002-2006 was ik raadslid voor Knillis. In 1991 wilde men de monumentale perronoverkapping van het NS-station in ’s-Hertogenbosch slopen. Met mijn pleidooi ‘Behoud de perronoverkapping’ maakte ik iets los. Uiteindelijk bleef de overkapping behouden.

In 2003 was er nog een plan voor een gescheiden ontwikkeling van de plaatselijke musea, Kruithuis en Noordbrabants Museum. Ik hielp het debat kantelen met de ‘motie Van Gaal’. In 2013 werd het Museumkwartier geopend, waarin beide musea samen optrekken.

Gelukzoekers
Ik ga voor een gastvrije stad. Grote held voor mij is burgemeester Leoluca Orlando van het straatarme Palermo op Sicilië. Hij versloeg de Maffia en nu gooit hij de steen in de vijver in het debat over vluchtelingen. ‘Mensen hebben het recht om op zoek te gaan naar een beter leven’. Daarom is mobiliteit een mensenrecht.

Daarom mijn politieke droom: de Binnendieze ter hoogte van het Loeffplein, wordt weer blootgelegd. Die vreselijk lelijke parkeergarage wordt omgebouwd tot appartementengebouw in dienst van ‘sociaal en gemengd wonen’ voor senioren, jongeren en vluchtelingen, zeg maar gelukzoekers. Dan wordt de binnenstad wat minder ‘grachtengordel’.

Frans van Gaal
“Beter achteraf vergiffenis krijgen dan vooraf toestemming vragen, zeg ik weleens. De sociale stad is mijn stokpaardje. De gemeente moet mensen die niet toe zijn aan reïntegratie op de arbeidsmarkt ondersteunen met o.a. een minimumloon en normale secundaire arbeidsvoorwaarden en dus geen verplicht vrijwilligerswerk bij een uitkering, bij werk hoort gewoon loon”

Stem Knillis lijst 16